Przejdź do głównej zawartości

Film Niespodzianka


 Ten film ma Cię od samego początku. Pierwsza scena przedstawia opady śniegu, ale wygląda na to, że czarny ekran stopniowo się rozpada. Jest raczej urzekający, podobnie jak reszta filmu.

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

 

Strony

Wpisy

 

Strony

Wpisy

Strony

Wpisy

Strony

Nie widziałem wielu filmów o wampirach, ale Let the Right One In (wraz z jego remake'iem Let Me In z 2010 roku, który jest prawie tak dobry) jest z pewnością jednym z najlepszych. Pokazuje wampiry jako istoty, które mają problem, ale nie cieszą się z tego, że go mają. Nie jest to supermoc, ale choroba o epickich rozmiarach (jak pokazano w oryginalnym Nosferatu, wciąż największym filmie o wampirach).


Szwedzki (tak, ma napisy, przestań) opowiada historię Oskara (Kare Hedebran), 12-letniego chłopca dorastającego w latach 80. XX wieku. Jego rodzice są w separacji (większość czasu spędza z mamą) i jest w zasadzie samotnikiem. W szkole jest ciągle zaczepiany. Pewnego dnia do następnego sklepu wprowadza się nowa dziewczyna, Eli (Lina Leandersson). Od razu mówi: „Nie możemy być przyjaciółmi”. Chemia między tymi dwoma 12-latkami (choć Eli tak naprawdę nie ma 12 lat) jest bardziej realistyczna niż większość „chemii” w filmach opartych na książce Nicholasa Sparksa. Jasne, Eli jest wampirem (powyższy obrazek mógł to zdradzić), ale Oskar widzi tylko duszę przechodzącą te same rzeczy, co on. To jedna cholera autentycznej przyjaźni.


Mój jedyny problem z filmem to to, że spędziłem odrobinę za dużo czasu z postaciami dorosłymi. Naprawdę, jedyną osobą, którą czułem, że potrzebujemy dużo zobaczyć, był Hakan (Per Ragnar), postać podobna do ojca Eliego, który „zaopatruje” ją w krew, której potrzebuje. Inne dorosłe postaci są wystarczająco interesujące, ale większość czasu spędzanego na ekranie sprawiła, że ​​chciałem wrócić do relacji między Oskarem i Elim.


Rodzice, nie wyobrażam sobie żadnego innego filmu o 12-latkach, który nie byłby dla 12-latków. Oczywiście film zawiera przemoc i rany, a także przekleństwa (bomba F tu czy tam). Jest też scena, w której Eli rozbiera się i wchodzi z nim do łóżka Oskara. To nic naprawdę seksualnego. Jest też bardzo krótki (mam na myśli bardzo krótki) przebłysk nagości (pojawia się po tym, jak Oskar opowiada Eli o sukienkach swojej mamy), ale znowu nic seksualnego. Mimo to ocena R jest uzasadniona, więc tylko liceum i wyżej.


Powiedziałem wcześniej, że jestem frajerem (gra słów zamierzona, ponieważ jest to film o wampirach) dla szczenięcej miłości i nie ma wątpliwości, że ten film to dopasowuje. Niewiele jest filmów, które mogą wyjaśnić horror, romans, dramat i sztukę, a Let the Right One In robi to bezbłędnie.


Kiedy miałem dwanaście lat, chciałem mieć przyjaciela takiego jak Eli. Ktoś, z kim mogłem porozmawiać, kiedy nikt nie słuchał (lub nie chciałem rozmawiać z rodzicami). Ktoś, kto mi doradzi. Kogoś, kto pomoże mi wyrwać się z łobuzów.


Wiesz, bez części z wysysaniem całej krwi.

Komentarze

  1. Does Trader Joe’s Accept EBT Card10 sierpnia 2021 01:21

    The post is quite informative and appears to be all-encompassing as I could derive a lot on the topic by reading through it. Also, check get paid to play video games             .

    OdpowiedzUsuń
  2. Industry Reports Updates28 czerwca 2022 00:31

    The global aerospace fastener market size is expected to reach USD 14.39 Billion in 2030 and register a revenue CAGR of 6.8% during the forecast period

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Tom

  Widzowie filmowi stają się swoistym podglądaczem. Podczas gdy podglądanie kojarzy się głównie z satysfakcją seksualną, czuję, że widz może być podglądaczem, nie będąc tym, co ktoś może nazwać zboczeńcem. Peeping Tom zajmuje się tego rodzaju podglądaniem (i niektórymi rodzajami seksualnymi) bardziej niż prawie jakikolwiek inny film, jaki można sobie wyobrazić (jedynym innym lepszym, o którym mogę pomyśleć, jest niesamowite tylne okno Hitchcocka). Podglądacz to klasyczny horror, który zajmuje się emocjami nie tylko krwią (której w filmie jest bardzo mało). Opowiada historię kamerzysty Marka Lewisa (Carl Boehm, którego występ przypominał mi trochę Petera Lorre'a w M). Jest właścicielem swojego mieszkania, które jako dziecko było także jego domem. Jest także mordercą (jest to widoczne w pierwszych minutach filmu). Ma obsesję na punkcie wyrazu twarzy z chwili przed śmiercią. Dowiadujemy się, że jest to spowodowane traumą z dzieciństwa, którą nagrywał prawie przez całą młodość. Rzeczą,...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Okna

  Na lutowych rozdaniach Oskarów nie będzie „Oscarów tak białych”. Po dwóch latach braku uznania dla nikogo w czarnej społeczności, która robi filmy, było tak, jakby Denzel Washington po prostu powiedział „Ok, położę temu kres” i postanowił wyreżyserować Fences. Film oparty jest na sztuce zmarłego Augusta Wilsona (który pracował nad scenariuszem przed śmiercią w 2005 roku). Po zdobyciu nagrody Tony za swoją rolę Washington przenosi swojego Troya Maxsona na duży ekran. Troy to śmieciarz, który w latach 50. pracuje u boku swojego najlepszego przyjaciela Jima Bono (Stephen McKinley Henderson). Żonaty z żoną Rose (Viola Davis, która wystąpiła również z Washingtonem na scenie), ma dwóch synów, Lyonsa (Russel Hornsby) i Cory'ego (Jovan Adepo). Lyons jest muzykiem, który ma problemy, wydaje się, że przychodzi prosić swojego staruszka o dziesięć dolarów w każdy dzień wypłaty taty. Cory kończy liceum, mając nadzieję na grę na stypendium piłkarskim, czemu przeciwstawia się Troy. Jest też bra...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej